12 października 1717 r. trzech rybaków: Domingos Garcia, João Alves i Felipe Pedrosa, miało za zadanie złowić ryby na posiłek dla gubernatora ówczesnej kapitani, który odwiedził małe miasteczko Guaratinguetá. Trzej rybacy udali się na połów na pobliską rzekę, mimo że nie był to odpowiedni czas do łowienia, zarzucili sieci, i zgodnie z przewidywaniami nie złowili żadnej ryby. Już zdenerwowani zarzucili sieć, a kiedy ją wyciągnęli, zobaczyli, że coś w niej było, ale to nie była ryba.
Przyjrzeli się uważnie i zobaczyli, że była to figurka świętej, która nie miała głowy. Postanowili ponownie zarzucić sieć, pociągnęli i zdali sobie sprawę, że w sieci znowu znajduje się coś co nie jest rybą, i, ku zaskoczeniu, naleźli głowę figurki. Połączyli ciało z głową i zdali sobie sprawę, że jest to wizerunek Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, mały wizerunek Matki Jezusa, wykonany z terakoty, już poczerniały gdyż przez jakiś czas przebywała w rzece. Rybacy byli bardzo zdumieni tą figurką znalezioną w sieciach i myśleli, że to może być znak. I ponownie zarzucili sieci. Tym razem znalazło się w niej mnóstwo ryb, łódkę i krzyczeli: to cud!
Po tym połowie, małą figurkę zabrali do domu, opowiedzieli tę historię, i urządzili małą kaplicę i modląc się przed figurką, którą wyciągnęli.
Wokół figurki zaczęli gromadzić się miejscowi i zanosić przez jej wstawiennictwo modlitwy do Boga. Zaczęto mówić o cudach, jednym z nich, dobrze znany, opowiada, że podczas modlitwy płomienie świec zgasły, na chwilę, aby następnie, w tajemniczy sposób, ponownie zapłonąć! Donoszono o jeszcze innych znanych cudach, takich jak historia o niewolniku Zacarias. W Brazylii był to jeszcze czas niewolnictwa, a region miał wiele niewolniczych farm. Jeden z niewolników uciekł z niej, lecz został schwytany, w drodze powrotnej na farmę niewolnik poprosił o modlitwę przed figurką. Podczas modlitwy, cudem rozerwały się kajdany i łańcuch, był wolny.
Kolejny cud, opowiada o młodym mężczyźnie, który nie wierzył w Boga i szydził z wiary ludzi modlących się wokół figurki. Chciał wjechać konno do kaplicy, ale koń stanął i nie chciał ruszyć dalej! Jego podkowy zostały odciśnięte na kamieniu przed drzwiami wejściowymi do kościoła, do dziś można go oglądać w sali cudów w sanktuarium.
I tak od 1717 r. nabożeństwo do figury, którą znaleziono w sieci, rosło i rozprzestrzeniało się w całej Brazylii. Dzięki oddaniu się Matce Boga dokonały się niezliczone cuda. W miejsce kaplicy wybudowano większy kościół, który dziś nazywamy Starą Bazyliką, a w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku rozpoczęto prace nad obecnym Sanktuarium Narodowym. Nowe sanktuarium jest największym sanktuarium poświęconym Matce Bożej na świecie, a większa od niego jest tylko Bazylika św. Piotra w Rzymie. Każdego roku setki tysięcy pielgrzymów udają się do sanktuarium, aby modlić się do Matki Bożej z Aparecida. Przybywa tutaj również wielu pielgrzymów z innych krajów. Pallotti Tour zabrał już setki pielgrzymów z Polski i innych narodowości, aby modlić się w sanktuarium przed figurką znalezioną w rzece.
Dzisiaj, 12 października, jest świętem narodowym w Brazylii. A sanktuarium jest zwykle wypełnione tak wielu pielgrzymów, w tym roku z powodu pandemii nie W Aparecida normalnej rzeszy wiernych, ale możemy zjednoczyć się w modlitwie do Matki Bożej i naszej, o zakończenie pandemii mając nadzieję że wkrótce będziemy mogli, razem, znów móc pielgrzymować do Aparecida i modlić się, dziękując Bogu za cuda i łaski! Matko Boża z Aparecida, módl się za nami!
Comments